Σελίδες

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

How to avoid a cop - Fail



67χρονη Βελγίδα διένυσε 3000 χλμ οδικώς κατά λάθος


Μπορεί να φαίνεται απίστευτο...είναι όμως πέρα για πέρα αληθινό. 

Η 67χρονη Βελγίδα Sabine Moreau ξεκίνησε από το σπίτι της στις Βρυξέλλες για να διανύσει μια διαδρομή 61 χιλιομέτρων μέχρι το σταθμό του τρένου προκειμένου να παραλάβει μια φίλη της. Μέχρι εδώ καλά. 

Ελα όμως που χάλασε το σύστημα πλοήγησης του αυτοκινήτου της κι έτσι η γυναίκα κατέληξε στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας, 1500 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι της. Η 67χρονη πέρασε 5 σύνοριακά, φυλάκια είδε τις πινακίδες στους δρόμους σε διαφορετικές γλώσσες, έβαλε σε πολλά βενζινάδικα βενζίνη αλλά δεν της πέρασε από το μυαλό ότι κάτι είχε συμβεί. Και έτσι συνέχιζε να οδηγεί. Μετά από δυο μέρες βρέθηκε στο Ζάγκρεμπ και τότε συνειδητοποίησε ότι δεν βρισκόταν πια στο Βέλγιο:


«Είδα όλων των ειδών τα σήματα, σε διάφορες γλώσσες. Αρχικά στα γαλλικά, στη συνέχεια γερμανικά αλλά δεν σκέφτηκα ότι κάτι έχει γίνει λάθος. Μόνο όταν είδα ότι ήμουν στο Ζάγκρεμπ κατάλαβα ότι δεν βρισκόμουν πια στο Βέλγιο»

είπε η ίδια μετά την περιπέτειά της στους αστυνομικούς. Η Aστυνομία πιστεύει ότι η Moreau πέρασε τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστρία, τη Σλοβενία και κατέληξε στην Κροατία. Όταν κατάλαβε τι της είχε συμβεί οδήγησε και πάλι άλλα 1500 χιλιόμετρα για να γυρίσει πίσω στο σπίτι της. Στο διάστημα αυτό ο γιος της ανέφερε την εξαφάνισή της στην αστυνομία



thestival.gr

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Τα σκυλιά προστάτευαν και ζέσταιναν επί μέρες το πτώμα του κ.Θανάση


Χθες το Αστυνομικό τμήμα Μεγάρων επικοινώνησε με την Μ.Κ.Ο. SAVE - Φιλοζωική Κίνηση Μεγάρων και ζήτησε τη συνδρομή τους ώστε να παραλάβουν περίπου 11 επιθετικά σκυλιά, τα οποία βρίσκονται στο σπίτι του ιδιοκτήτη τους ο οποίος σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις είχε πεθάνει στις 30 Δεκεμβρίου 2012. Ο ηλικιωμένος άνδρας ζούσε ολομόναχος μαζί με τα σκυλιά του. Πέθανε και οι γείτονες το κατάλαβαν γιατί βρήκαν το αγαπημένο του σκυλί επίσης νεκρό σε διπλανό χωράφι. Υποψιάστηκαν πως κάτι δεν πάει καλά γιατί αν ο άνθρωπος ζούσε θα είχε φροντίσει τουλάχιστον να το θάψει, αφού όλους τους συντρόφους του τους φρόντιζε πολύ και μάλιστα αυτό κοιμόταν τα βράδια μέσα στο σπίτι. 

Εθελοντές της Μ.Κ.Ο. SAVE - Φιλοζωική Κίνηση Μεγάρων πήγαν χθες στο σπίτι για να πιάσουν τα σκυλιά που είχαν αγριέψει, ώστε η Αστυνομία να παραλάβει το πτώμα του άνδρα. Η περιγραφή του τι αντίκρισαν οι δύο φιλόζωοι (όχι κάποια αρμόδια υπηρεσία, δηλαδή ο Δήμος Μεγαρέων), που έσπευσαν να βοηθήσουν, ανήκει σε εθελοντή του προαναφερόμενου σωματείου. Είναι το χρονικό του δράματος. Την παραθέτουμε αυτούσια γιατί αξίζει να αντιληφθείτε με τι καταστάσεις έρχονται αντιμέτωποι εκείνοι οι οποίοι νοιάζονται για τα ζώα στη χώρας μας. Τα σκυλιά παρέμεναν δίπλα από το πτώμα του..

«Μετά από μία ώρα διαρκών τηλεφωνικών επικοινωνιών για να βρω επαγγελματία για να ναρκώσει τα ζώα, μίλησα με τον … ο οποίος μου είπε ότι μπορεί μόνο αύριο το πρωί. Συνάντησα το περιπολικό στις 10.30 περίπου και με πήγαν να δω τα ζώα για να εκτιμήσω τι περίπου θα χρειαστούμε. Ο (…) φόρτωσε τα κλουβιά και αφού μαζέψαμε από τον (…) (κτηνίατρος) όλο τον εξοπλισμό …(λίστα εξοπλισμού) φτάσαμε στην πύλη όπου 4-5 σκυλιά εξαγριωμένα μας έδειχναν τα δόντια τους, γαύγιζαν, αλλά ταυτόχρονα κούναγαν την ουρά τους. Το τρίχωμα τους ήταν σε σχετικά καλή κατάσταση αλλά οι μέρες ασιτίας είχαν αρχίσει να φαίνονται στα πλευρά τους. 

Αποφασίσαμε να μπούμε μέσα με τον πνίχτη. Σημαδέψαμε το πιο άγριο αρσενικό που μας όρμησε και το πιάσαμε. Αμέσως τα υπόλοιπα σκόρπισαν άλλα υπήρχαν κάποια σκυλιά τα οποία δεν κινήθηκαν και παρέμεναν πάνω από το πτώμα το οποίο βρισκόταν σε έναν εξωτερικό προθάλαμο του σπιτιού 15 μέτρα πιο κάτω. Στην θέα του πτώματος λιγοψυχήσαμε αν και δεν βλέπαμε το πρόσωπο και θέλαμε να φύγουμε. Οι αστυνομικοί μας είπαν ότι δεν μπορούν να πάρουν τον άνθρωπο αν δεν παίρναμε εμείς τα σκυλιά και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε. 

Ο κόσμος απ’ έξω τα στρεσάριζε περισσότερο και μας γρύλισαν. Κάποια σκυλιά βγήκαν έξω από μια τρύπα στην περίφραξη και εμείς έπρεπε να προχωρήσουμε πιο μέσα. Η μυρωδιά ήταν αφόρητη και ήθελα να κάνω εμετό. Σκεπάσαμε την μύτη μας και προχωρήσαμε. Πιάσαμε άλλο ένα και το μεταφέραμε έξω. Πλησιάζοντας είδα το πρόσωπο του. Μελανιασμένο και φρικτά παραμορφωμένο, έτρεχε αίμα από την μύτη του. Κάτι έσπασε μέσα μου και δεν με ένοιαζε τίποτα πια. Προσπαθήσαμε να πιάσουμε ένα άγριο αρσενικό που μας απειλούσε και όταν το παγιδεύσαμε ένα άλλο κυρίαρχο αρσενικό του όρμησε. Ξεκίνησαν να δαγκώνονται άγρια. Ο …. (εθελοντής) που κρατούσε τον πνίχτη προσπαθούσε να το αποδεσμεύσει αλλά δεν μπορούσε τόσο στενά που τσακωνόντουσαν. Γέμισαν και τα δύο αίματα. Πιάσαμε άλλο ένα θηλυκό και ρίξαμε γύρω - γύρω τροφές με αναισθητικό για να τα ψιλοζαλίσουμε αν και δεν πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να καταφέρουμε κάτι. Τα ζώα ήταν σε τέτοια υπερδιέγερση που δεν θα τα έπιανε τίποτα. 

Είδα ένα άσπρο σκυλί να στέκεται πάνω από το πτώμα και να μας κοιτάζει. Το ξέραμε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να κουνηθεί από εκεί. Έπρεπε να πάμε πάνω από το πτώμα και να το στριμώξουμε στην γωνία. Δεν άντεξα. Ξέσπασα σε κλάματα. Για μένα που ήμουν εκεί, για το ζώο που προτιμούσε να μείνει εκεί και να μας απειλεί, για τον άνθρωπο που έβλεπα νεκρό. Δεν μπόρεσα να συνεχίσω. Ο (….) με κοίταξε και τον είδα να κολλάει. Οι αστυνομικοί μας ενθάρρυναν. Ο ένας αποφάσισε να μπει μέσα παρόλο που φοβόταν το σκυλί και τον βοήθησε. Είδα τον …. να καταρρέει. Όχι στο σώμα του, το είδα στο βλέμμα του. Δεν έχω ξαναζήσει τέτοια φρίκη. Αποφασίσαμε να βγούμε έξω για να ξαναμαζευτούν τα σκυλιά. Ένα ένα έμπαινε από την τρύπα και ξάπλωνε πάνω στο αφεντικό του. Όλη η λατρεία που νιώθουμε για αυτά τα πλάσματα ήταν εκεί. Ξαναμπήκαμε μέσα αλλά δεν πλησιάσαμε ξανά το πτώμα.  

Πιάσαμε άλλα τρία, όσο περιμέναμε για την νεκροφόρα και το Φωτογραφικό της αστυνομίας. Στο σύνολο έξι. Τα υπόλοιπα είχαν σκορπίσει για τα καλά δεν πλησίαζαν. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο. Μιλήσαμε με τους αστυνομικούς και τους γείτονες. Μας είπαν ότι φρόντιζε παρά πολύ τα σκυλιά του και ήταν η μοναδική του οικογένεια. Ένας γείτονας του μας είπε ότι κατάλαβε ότι κάτι συμβαίνει από ένα νεκρό σκυλί που βρισκόταν στον γειτονικό χωράφι. Μας είπε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην το έθαβε, όπως τα έθαβε όλα στον κήπο του, και ήταν το αγαπημένο του το οποίο το κοίμιζε μέσα στο σπίτι μαζί με ένα άλλο. Το σκυλί το είδε νεκρό την Κυριακή 30 Δεκεμβρίου και μάλλον τότε πέθανε και ο άνθρωπος. 

Ο γείτονας είπε ότι ή έπαθε έμφραγμα που είδε το σκυλί νεκρό ή το σκυλί πέθανε αφού πέθανε ο άνθρωπος. Συγκλονίστηκα. Ζήτησα από κάποιον να το βγάλει φωτογραφία για να σας το δείξω. Του το χρωστάμε. Όταν ήρθε η νεκροφόρα πήραν τον άνθρωπο, μας είπαν ότι υπάρχει και άλλο σκυλί μέσα στο σπίτι. Μπήκα μέσα για να το πιάσω. Ήταν φοβισμένο, έτρεμε και κοιτούσε με απορία. Του πέρασα το φίμωτρο και περίμενα κάποιον για να τον βγάλουμε. Εκεί ένιωσα την πιο συγκλονιστική εμπειρία από την ώρα που φτάσαμε. Ήμουν μέσα στον χώρο του. Κοίταξα γύρω μου και έβλεπα τα προσωπικά του αντικείμενα. 

Μια επιστολή από τράπεζα με το όνομα του. Β. Αθανάσιος... Δίπλα από τον εκτυπωτή του ένα πάκο με σελίδες Α4. Η πάνω - πάνω έγραφε σε διάφορες γραμματοσειρές «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία». Δεν έψαξα πιο κάτω. Ήρθε μέσα και ο «…….» (εθελοντής) για να βγάλουμε το σκυλάκι έξω. Έμεινε και αυτός και χάζευε. Σοκαρίστηκε όπως και εγώ. Μου έδειξε μια φωτογραφία παλιά με 4 σκυλάκια. Ήθελα να την πάρω. Ο αστυνομικός δεν με άφησε. Τον παρακάλεσα. Μου την έβγαλε φωτογραφία από το κινητό του οπότε θα την λάβετε και μην απορήσετε τι είναι. 

Παντού γύρω ήταν γεμάτο ταψιά με βρωμισμένο φαγητό. Ετοιμαζόταν να ταΐσει ίσως. Όλα τα φώτα ήταν ανοικτά. Μάλλον ήταν βράδυ. Βγαίνοντας είδαμε δύο καταψύκτες γεμάτους με κρέατα. Ο άνθρωπος αυτός, εκείνο το παραμορφωμένο πτώμα ήταν ο κ. Θανάσης. Φιλόζωος. Μπορεί να μην είχε οικογένεια αλλά σας γράφω όλα αυτά για να το πείτε σε όλους ότι πέθανε ένας φιλόζωος άνθρωπος. Μπορεί να μην έχει οικογένεια για να τον κλάψει αλλά κάποιοι από εμάς ας πουν ένα «καλό ταξίδι» στον κύριο Θανάση. 

Σταθήκαμε έξω για λίγη ηρεμία. Οι αστυνομικοί μας είπαν ότι είχαν έρθει και χτες αλλά δεν είδαν τίποτα γιατί όλα τα σκυλιά κάθονταν πάνω του και τον είχαν σκεπάσει. Τους έκανε εντύπωση που δεν είχαν πειράξει το σώμα του. Απλά το προστάτευαν. Προσπαθούσαν να το ζεστάνουν; Ποιος ξέρει. Σίγουρα όμως θρηνούσαν και αυτό σήμερα ήταν αρκετό για μένα. Ένα σκυλί ακόμα τριγύριζε το φορτηγό. Σκαρφάλωσε μόνο του. Τρέξαμε στην καρότσα αλλά δεν προσπάθησε να φύγει. Έκλαιγε για να μπει στο κλουβί μαζί με τα άλλα. Ο «……» τον χάιδεψε και του άνοιξε να μπει. Τα μεταφέραμε στο …. (τοποθεσία, σπίτι εθελοντή μας) και τα τακτοποιήσαμε. Τελειώσαμε στις 3:30.

(...) Δεν μπορώ να σας εξηγήσω τι είδους εμπειρία ήταν αυτή που ζήσαμε σήμερα εκεί. Τρόμος, φόβος, απειλή από τα ζώα, όλοι περίμεναν να τελειώσουμε και εμείς δεν ξέραμε καν αν μπορούσαμε. Η θέα του κ. Θανάση αβάσταχτη. Προσπαθούσα να μην κοιτάζω αλλά η μυρωδιά με έφτανε και ήξερα ότι ήταν εκεί. Έπρεπε να δουλέψουμε στα 3 μέτρα μακριά του. Σίγουρα φύγαμε διαφορετικοί και οι δυο μας. Στον δρόμο για το σπίτι σκεφτόμουν τα τρία ζώα που έμειναν πίσω και μας κοίταζαν από μακριά. Θα βρουν το φαγητό που τους αφήσαμε αλλά όχι το αφεντικό τους και τους φίλους τους. Θα πάμε πάλι αύριο για να τα πιάσουμε. Πόσο μόνα θα νιώθουν απόψε. 

Μην ξεχάσετε να ευχαριστήσετε τα παιδιά της Αστυνομίας Αστυφύλακα Κώστα Δημήτρη και Ειδικό Φρουρό Μπούρδο Νίκο. Μας ενθάρρυναν, έτρεξαν μαζί μας και μας βοήθησαν παρά πολύ. Δεν θα τα είχαμε καταφέρει χωρίς αυτούς. Θα τα πούμε αύριο. Σήμερα τελείωσε η μέρα νωρίς». 

http://anthroposkaiskylos.blogspot.gr

Διαβάστε επίσης: Loyalty

Γάτα συνεργός σε σχέδιο απόδρασης κρατουμένων σε φυλακή της Βραζιλίας! (ΦΩΤΟ + ΒΙΝΤΕΟ)

η γάτα συνεργός
Μια γάτα που μετέφερε διάφορα αντικείμενα τέθηκε υπό κράτηση μόλις πέρασε την πύλη φυλακής στη βορειοανατολική Βραζιλία, μετέδωσαν χθες τα μέσα ενημέρωσης της χώρας. Οι φρουροί ασφαλείας της φυλακής εξεπλάγησαν όταν είδαν μια λευκή γάτα να περνάει την πύλη της φυλακής τυλιγμένη με κολλητική ταινία. Όταν την πλησίασαν διαπίστωσαν ότι η γάτα μετέφερε εξαρτήματα για πριόνι και τρυπάνι, ένα ζευγάρι ακουστικά, δύο κάρτες μνήμης και ένα κινητό τηλέφωνο με μπαταρία και φορτιστή. 


Και οι 263 κρατούμενοι στη φυλακή της πόλης Αραπιράκα των 215.000 κατοίκων, στην πολιτεία Αλαγκόας, θεωρούνται ύποπτοι για το πρωτότυπο σχέδιο απόδρασης κατά τις έρευνες της τοπικής αστυνομίας.
το φορτίο της γάτας
«Είναι δύσκολο να διαπιστώσουμε ποιος ευθύνεται γι' αυτό, καθώς η γάτα δεν μιλάει» 

δήλωσε εκπρόσωπος της φυλακής στην εφημερίδα «Estado de S. Paulo». Η γάτα μεταφέρθηκε για την παροχή ιατρικής φροντίδας σε κτηνιατρείο. Το περιστατικό σημειώθηκε ανήμερα την Πρωτοχρονιά, αλλά μεταδόθηκε από τα εθνικά μέσα ενημέρωσης μόλις χθες.






Επιμέλεια: Φλώρα Πέτση

"Τα νούμερα και η σημασία τους στην κάθε υπηρεσία"


Κάτι που είναι ανάγκη να το καταλάβουν τα επιτελεία του Αρχηγείου και των Διευθύνσεων. Η επίτευξη των "στόχων" είναι εργαλείο, όχι αυτοσκοπός!!

"Θα συμφωνήσετε όλοι πιστεύω με το γεγονός ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα μας έχουν περικυκλώσει τόσο στην επαγγελματική μας, όσο και στην προσωπική μας ζωή «τα νούμερα», κυριολεκτικά και μεταφορικά. 

 Όντας υπηρετών σε ένα από τα πλέον πολύπαθα Τμήματα Ασφαλείας, βιώνω καθημερινά το κυνήγι μαγισσών που ορισμένοι αρέσκονται να αποκαλούν «στόχους». Η εκπλήρωση και η υπέρβαση τους τίθεται ως απαραίτητη, προκειμένου να χαρακτηριστεί η αποστολή μας ως Σώμα και ως Υπηρεσία, επιτυχημένη και για το σκοπό αυτό επιστρατεύεται κάθε τέχνασμα και μέσο, με οποιοδήποτε τίμημα. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι κάθε νέα αντεγκληματική πολιτική που χαράσσετε δημιουργεί ταυτόχρονα και μία νέα Υπηρεσία, με διαφορετικά μέσα, εξοπλισμό, ρόλους και στόχους, όταν όμως η πραγματική αποστολή όλων μας, είναι η πάταξη του εγκλήματος και η εμπέδωση της ασφάλειας και της νομιμότητας…η επιδίωξη είναι διαχρονικά η ίδια, όπως αναφέρετε στα εκάστοτε δελτία τύπου: «να αυξηθεί η εμφανής αστυνόμευση. Η δράση της ομάδας θα είναι προληπτική αλλά και κατασταλτική, σε μια προσπάθεια να μειωθούν οι δείκτες του εγκλήματος και κυρίως να ενισχυθεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών». 

Κύριο μέλημα της νεοσύστατης ομάδας και του ανθρώπινου δυναμικού που την στελεχώνει (που παρεμπιπτόντως είναι πάντοτε η «αφρόκρεμα» των συναδέλφων – λες και οι υπόλοιποι είναι άχρηστοι), αλλά κυρίως των προϊσταμένων της, είναι φυσικά (τι άλλο!) η αύξηση των συλλήψεων – προσαγωγών – παραβάσεων, κοινώς των «στόχων». Πρέπει πάση θυσία να επιτευχθούν οι «στόχοι». Οι προσαγωγές, οι συλλήψεις, οι παραβάσεις, πρέπει να είναι αυξημένες και πάντοτε να ξεπερνούν τα νούμερα των άλλων ομάδων. Δεν νοείται «καλός» Αστυνομικός, δε νοείται «καλή» ομάδα, δε νοείται «καλή» Υπηρεσία, εάν δεν πιάσει και δεν ξεπεράσει τους «στόχους – νούμερα». 

Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι από τη μία οι συνάδελφοι να οδηγούνται σε μια διαδικασία ανταγωνισμού χωρίς λόγο (για να αποδείξουν τι και σε ποιον άραγε;) και από την άλλη να αυξάνεται ο φόρτος εργασίας των υπόλοιπων συναδέλφων (Αξ.Υπ.-μεταγωγές-σκοποί κρατητηρίων, κλπ), με μερικές, κατά τη γνώμη πολλών ειδικών εγκληματολόγων, συναδέλφων, αλλά και γενικότερα του συνδικαλιστικού κινήματος, άσκοπες προσαγωγές ή συλλήψεις, οι οποίες, στην πραγματικότητα δεν εξυπηρετούν την προστασία της κοινωνίας και του κάθε πολίτη χωριστά, αλλά αποτελούν μία «λανθασμένη πολιτική προστασίας του πολίτη». 

Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να υποβαθμίσω τη σημασία και τη σπουδαιότητα των «στόχων» ως πολυεργαλείο, που μπορούν να μας οδηγήσουν σε πολύπλευρα και χρήσιμα συμπεράσματα, αλλά η επίτευξή τους δε πρέπει να είναι πανάκια, οι στόχοι και η στατιστική πρέπει να είναι η βιτρίνα του τι συμβαίνει στη κοινωνία μας από πλευράς εγκληματικότητας, πρέπει να ασχοληθούμε αν όντως προσφέρουμε σωστή Αστυνόμευση στον Έλληνα πολίτη! 



Δεν μπορώ όμως να δεχτώ ότι κάποιοι από εμάς λειτουργούν έχοντας, ως κύριο μέλημα, να «γεμίσουν τα κουτάκια» (μάλιστα αγχώνονται κιόλας!). Δεν μπορώ να δεχτώ ότι οδηγούμαστε σε προσαγωγές – συλλήψεις – παραβάσεις, για να πιάσουμε τους «στόχους – νούμερα» και όχι επειδή είναι η δουλειά μας. Βέβαια αυτό αποδεικνύεται και από τα αποτελέσματα στην τελική αμετάκλητη δικαστική απόφαση, όπου, πολλές φορές, η δουλεία μας ήταν, στην πραγματικότητα, μόνο για τους δικηγόρους που είχαν πολύ δουλειά, όχι πάντως, για την πραγματική ασφάλεια της κοινωνίας και των πολιτών. 

Συνάδελφοι, ανοίξτε τα μάτια σας και κοιτάξτε τι συμβαίνει γύρω μας. Σταματήστε να κυνηγάτε τα φαντάσματα – «στόχους». Πρέπει επιτέλους όλοι να καταλάβουν ότι απευθύνονται σε επαγγελματίες και ενσυνείδητους Αστυνομικούς, με κρίση και κριτική ικανότητα, που προσπαθούν πέραν των δυνατοτήτων τους καθημερινά για το καλύτερο, παρά τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν, όπως ελλειπή υλικοτεχνική υποδομή, μη ικανά μέσα που θα τους βοηθούσαν στην καλύτερη αποδοτικότητά τους, έχοντας πάντα ως κύριο γνώμονα το έντονο αίσθημα της προσφοράς στον πολίτη και στην κοινωνία, προσπαθώντας με όσο φιλότιμο και κουράγιο τους έχει πλέον απομείνει στην εποχή της κρίσης."

Παναγιώτης Αγγελίδης
Αντιπρόσωπος Ε.Α.Υ.Θ.
Μέλος Σ.Κ.Α.Υ.

bloko.gr 



Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Ο άνθρωπος που μπορούσε να μιλήσει στις γαλοπούλες


Να γελάσει και λίγο το χειλάκι μας, γιατί είναι πολύ βαρύ το αστυνομικό δελτίο τις τελευταίες ημέρες...

"Απίστευτο κι όμως αληθινό. Δύο φίλοι σταμάτησαν με το αυτοκίνητό τους μπροστά από ένα εκτροφείο με γαλοπούλες. Ο ένας από τους δύο αποδείχθηκε ότι τελικά μπορεί να συνεννοηθεί μαζί τους. Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε…"

www.zougla.gr

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Τον έπιασαν...απ’το πουλί !!!


Κι όμως, αυτό που συνέβη δεν είναι ασυνήθιστο αφού... οι λαθρέμποροι συνηθίζουν να κρύβουν στο παντελόνι τους εξωτικά ζώα για να τα μεταφέρουν. Αυτός ο Ολλανδός ταξιδιώτης προσπάθησε να κρύψει ένα μικρό σμήνος από Κολιμπρί στο παντελόνι του για να τα περάσει λαθραία από την μια χώρα στην άλλη. Λόγω της περίεργης συμπεριφοράς του στο τελωνείο δημιούργησε καχυποψίες στην ασφάλεια του αεροδρομίου Rochambeau (Γαλλία) και συνελήφθη μετά από έρευνα που έγινε..βαθιά στο παντελόνι του !!!! 



http://toxeiroteroblog.blogspot.gr

Related Posts with Thumbnails